سرانجام تحریم برنامه‌نویسان ایرانی
تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۰۲۴۸۱
خرداد؛ هفته گذشته برنامه‌نویس‌ها نیز از گزند تحریم‌های آمریکا در امان نماندند و سایت‌های مشهوری که به آنها اجازه می‌داد کدهایشان را ذخیره کنند، به یک‌باره بسته شدند. جامعه برنامه‌نویسان به شدت تحت تاثیر این مسئله قرار گرفتند و البته در اعتراضی توییتری توانستند تغییراتی ایجاد کنند، این در حالی بود که مسئولان این حوزه درباره آن اظهارنظر جدی انجام ندادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ناصر مسگری از برنامه‌نویسان مجموعه ابرآروان که به شکل جدی درگیر این ماجرا شده‌اند روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا به مشکلاتی که به این واسطه برای برنامه‌نویسان ایجاد شده پرداخت و راه‌حل‌های فعلی را تشریح کرد. برنامه‌نویسان با اعلام اعتراضشان در توییتر توانستند تا حدودی مشکلات‌شان را به گوش مسئولان این عرصه برسانند.
مسگری توضیح داد: یک مفهوم نرم‌افزاری به اسم مدیریت ورژن‌ها وجود دارد، زمانی که برنامه‌نویس مشغول تغییر دادن ورژن‌هاست در مراحل مختلف نیاز پیدا می‌کند تا تغییرات را ذخیره و آنها را نگهداری کند تا در آینده به تاریخچه این تغییرات دسترسی داشته باشد، به نسخه خاص برگردد و این امکان را ایجاد کند تا افراد مختلف به طور همزمان بتوانند روی یک پروژه کار کرده و تغییرات یکدیگر را مشاهده کنند.
او ادامه داد: نرم‌افزاری که برای این کار توسعه داده شده، ورژن کنترلی به نام «گیت» است و با اینکه سایت‌های مختلفی برای این کار وجود دارد اما ۹۰ درصد بازار در دستان ورژن کنترل «گیت» است.
در گذشته برای استفاده از این ابزار نیاز به راه‌اندازی سرور و اختصاص فضا بود و به همین دلیل یک‌سری از سایت‌ها مانند «گیت هاب» و «گیت لب» این ابزار را در قالب سرویس به کاربرها ارائه دادند تا مشکل راه‌اندازی سرور و فضا از این طریق حل شود.
مسگری بیان داشت: این سایت‌ها چند کار انجام می‌دادند؛ تشکیل جامعه شبکه اجتماعی برنامه‌نویس‌ها، بررسی پروژه‌های مختلف که هر کدام از برنامه‌نویسان در سایت منتشر کرده بودند، مشارکت در برنامه‌های یکدیگر و مشاهده تغییرات حاصل در برنامه، دریافت پروژه‌های جدید و جا انداختن فرهنگ برای جامعه اُپن‌سورس‌های نرم‌افزاری که بتوانند اطلاعات‌شان را با هم به اشتراک بگذارند.
وی خاطرنشان کرد: گیت هاب و گیت لب دو سایت معتبر و بزرگ هستند که این شرایط را فراهم کرده‌اند، این سایت‌ها به هر کدام از برنامه‌نویس‌ها یک مخزن برای ذخیره کردن داده‌ها می‌دهند که این مخازن هم به صورت خصوصی و هم به صورت عمومی ارائه می‌شود.
این برنامه‌نویس تصریح کرد: در شکل خصوصی این مخزن‌ها معمولا صاحب مخزن و کسانی که به آنها دسترسی داده می‌شد می‌توانستند از آن استفاده کنند اما مخازن عمومی در دسترس همه کاربران قرار می‌گرفت.
ای.پی گیت لب همیشه در ایران فیلتر بود اما دلیل استفاده از آن، این بود که این امکان را می‌داد تا برنامه‌نویس به مخازن خود دسترسی پیدا کند بدون اینکه نیاز باشد آن را در دسترس دیگران قرار بدهد.
گیت‌هاپ نیز سایتی مشابه گیت‌لب است که به کاربران مخازن عمومی ارائه می‌دهد و برای مشتریان بزرگ و شرکت‌ها مخازن خصوصی در نظر می‌گیرد.
او با اشاره به اینکه تغییر سیاست‌های این سایت‌ها تقریبا از شش ماه قبل کلید خورد، گفت: از ۶ ماه قبل اتفاق مهم در گیت هاب رخ داد که بزرگترین جامعه برنامه‌نویسان دنیاست و بیشترین حجم کد در آن نگهداری می‌شود توسط مایکروسافت خریداری شد، با این واگذاری امکان ارائه مخازن خصوص افراد حقیقی نیز در این بستر مهیا شد، امکانی که موجب می‌شد گروهی از برنامه‌نویسان بتوانند به صورت مشترک روی یک پروژه کار کنند و تغییرات ذخیره شده آن را ببینند.
همه چیز به خوبی پیش می‌رفت تا اینکه هفته گذشته پیغامی با این مفهوم که شما به دلیل قوانین تجارت امریکا و تحریم‌های ایران نمی‌توانید به مخازن خصوصی خود دسترسی پیدا کنید در صفحه کاربران ایرانی مشاهده شد. در ادامه نیز آمده بود که دسترسی به آن دسته از ذخایر عمومی مجاز است که مربوط به دولت نیستند.
این برنامه‌نویس در ادامه گفت: محدود کردن دسترسی‌ها از تعدادی از کاربران شروع شد و در مدت کوتاهی دسترسی همه کاربران ایرانی در گیت هاپ بسته شد.
البته آن‌طور که مسگری می‌گوید ماجرا کمی پیچیده‌تر از این مسائل بود: محدود شدن دسترسی ایرانیانی که به کشورهای دیگر مهاجرت کرده بودند و طی دو سال اخیر سفری به ایران داشتند و حتی خارجی‌هایی که به ایران مسافرت کرده بودند نیز مشمول این تحریم شد.
برای حل این مسئله نیز باید از پاسپورت‌شان عکس می‌گرفتند و اعلام می‌کردند که خارج از ایران هستند و هنگامی که از آن طرف شرکت می‌آمدند و این حرف را تایید می‌کردند، دسترسی‌ها را باز می‌کردند.
این ضربه بسیار سختی بود چرا که برنامه‌نویسان در این سایت تعداد زیادی کد، ذخیره کرده بودند که عملاً به آنها دسترسی نداشتند.
برای اعتراض به این اتفاق در فضای توییتر کمپینی تشکیل شد. مسگر از تاثیر این کمپین می‌گوید: تعدادی از برنامه‌نویسان پست‌هایی به زبان انگلیسی نوشتند و و گیت هاب را در ادامه منشن کردند و توضیح دادند که این کار برخلاف عقاید جامعه اُپن‌سورس است.
توییت‌هایی نوشتند مبنی بر اینکه هنگام ساخت این مخازن، شرکت به کاربران تعهد داده بود که هر زمان می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند و کدهای مورد نیاز را تغییر دهند و در نهایت، این اعتراضات باعث شد گیت‌هاپ مقداری تحت فشار قرار بگیرد.
این برنامه‌نویس درباره نتایج این اعتراضات می‌گوید: به واسطه همین اعتراضات اول هفته، دو تغییر شکل گرفت؛ اول اینکه اعلام کردند می‌توان برای دسترسی به مخازن خصوصی ابتدا آن را عمومی و بعد اطلاعات خودتان را کپی کنید و به این شکل اجازه دسترسی به کدهایمان را داد، الان وضعیت به این شکل است که برنامه‌نویسان باید کدهای مهم خود را عمومی کنند تا به آن دسترسی داشته باشند.
مشکل این است که افراد ماهری که روی کدها کار می‌کنند بابت آن هزینه می‌کنند و طبیعی است که دل‌شان بخواهد دیگران به آنها دسترسی نداشته باشند، با این شرایط عملا امکان‌پذیر نیست که افراد فضای خصوصی و مخازن خصوصی داشته باشند.
مسگری تصریح کرد: البته در سایت گیت‌لب امکان ساخت مخازن خصوصی هنوز وجود دارد اما مشخص نیست در آینده برای این سایت هم مشکل ایجاد نشود به همین دلیل باید به فکر راه‌حل اساسی بود.
ضمن اینکه امکان نصب نسخه‌ای از نرم‌افزار سایت گیت لب وجود دارد که امکانات آن از سایت اصلی کمتر است، اما کار راه می‌اندازد.
الان عملاً سه راه‌حل موقت برای استفاده از سایت‌های گیت وجود دارد یا از گیت هاب برای مخازن عمومی استفاده کنیم، یا از مخازن خصوصی گیت‌لب استفاده کنیم که هر لحظه ممکن است سیاست‌هایشان تغییر کرده و ما را با مشکل مواجه کند و مسئله سوم نیز استفاده از نرم‌افزار سایت گیت لب روی سیستم‌هاست.
مسگری در ادامه به موضوع جالبی اشاره کرد و گفت: شاید اگر در کشور ما فیلترینگ وجود نداشت، برنامه‌نویس‌های بیشتری می‌توانستند در این کمپین شرکت کرده و صدای اعتراضشان را به گیت‌هاب برسانند و تاثیرات مثبت بیشتری بگذارند، توییتر ابزاری برای کمپین ساختن و اعتراض به مسائلی از این دست است که متاسفانه در کشور ما دسترسی به آن ساده نیست.
مسئله دیگر نیز سکوت مسئولان است اگر آنها نیز به این مسئله می‌پرداختند شاید می‌توانستیم صدای اعتراض‌مان را به شکل جدی‌تر به گوش آنها برسانیم. برچسب ها: برنامه‌نویسان
منبع: خرداد
کلیدواژه: برنامه نویسان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۰۲۴۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دستمزدم برای «فسیل» به اندازه ارقامِ انجمن فیلمنامه‌نویسان هم نبود!
به گزارش قدس آنلاین، هفته گذشته بیانیه صنفی انجمن فیلمنامه‌نویسان خانه سینما منتشر شد که در آن علیرغم اذعان به کم بودن دستمزدهای پیشنهادی نویسندگان برای سال پیش‌رو، قیمت‌های پایه برای نگارش فیلمنامه سینمایی و تلویزیونی اعلام شد.
در این بیانیه دستمزد نوشتن یک فیلمنامه کامل سینمایی ۵۰۰ میلیون تومان و بالاترین رقم بود. دستمزد نگارش هر قسمت سریال تلویزیونی ۸۰ میلیون تومان و جالب آن‌که این رقم برای هر قسمت سریال نمایش خانگی، ۱۲۰ و ۱۵۰ میلیون تومان اعلام شده بود. به بهانه این بیانیه و ارقام اعلام شده با حمزه صالحی، نویسنده و فیلمنامه‌نویس فسیل و بسیاری از فیلم‌های کمدی چند سال اخیر به گفت‌وگو نشستیم.
صالحی در واکنش به قیمت‌ها و درصد تحقق آن برای نویسندگان گفت: با توجه به اینکه رقم دستمزد برای کارگردان‌ها و بازیگرها افزایش پیدا کرده طبیعتا قیمت نوشتن فیلمنامه هم باید افزایش پیدا کند. اگر دو سال پیش قیمت نوشتن یک فیلمنامه ۷۰ میلیون تومان بود برای شرایط فعلی طبیعتا باید بیشتر باشد اما من فکر نمی‌کنم اعداد اعلامی جدید هم محقق شود.
صالحی ادامه داد: واضح است که ما سازوکار درستی نداریم. در دنیا مبلغ دستمزد برای فیلمنامه‌نویس، یک درصدی از قیمت پروژه است؛ مثلا در ترکیه بین ۷ تا ۱۱ درصد پروژه را به فیلمنامه اختصاص می‌دهند اما اینجا این‌گونه نیست.
بدون سازوکار درست، ارگان‌ها و دفاتر خصوصی این ارقام را جدی نمی‌گیرند
نویسنده فیلم بخارست با بیان آن‌که با اعلام ارقام از سوی انجمن مخالف نیست، توضیح داد: من مخالف این نیستم که عدد اعلام شود اما مکانیسم اجرایی برای محقق کردن آن نداریم. باید تکلیفی به ارگان‌ها اعلام شود و دفاتر خصوصی سازوکاری داشته باشند تا ملزم شوند این عدد را رعایت کنند. تا وقتی که هیچ تکلیفی به عهده ارگان‌ها یا تهیه‌کننده نباشد با شما چانه می‌زنند و آن عدد را دریافت نمی‌کنید.
این نویسنده در پاسخ به اینکه چرا این اتفاق بیشتر برای نویسنده‌ها در سینما رخ می‌دهد، افزود: کارگردان باید مجوز بگیرد تا نامش به عنوان کارگردان یک اثر ثبت شود ولی در فیلمنامه‌نویسی مجوزی نداریم و هر کس اراده کند می‌تواند فیلمنامه بنویسد.
او ادامه داد: از این رو در بازار قیمت‌شکنی اتفاق می‌افتد و اگر میزان دریافتی شما عدد بالایی باشد با شما کار نمی‌کنند چراکه قیمت‌های خیلی پایین‌تری وجود دارد. قیمت را نصف می‌کنند و با یک فیلمنامه‌نویس دیگر کار می‌کنند.
نویسنده فیلم انفرادی با اشاره به نقش انجمن فیلمنامه‌نویسان گفت: در کانون فیلمنامه تعامل وجود دارد و مشکل از سوی آنها نیست. کانون باید برای ارشاد مکانیسمی تعریف کند تا این را یک تکلیف برای ارگان‌ها و دفاتر بداند. حتی نه برای سقف قیمت اما حداقل برای کف دستمزد یک عددی تعیین شود.
در این بیانیه حتی قیمت‌ها به تفکیک ژانر نوشته نشده‌اند!صالحی بیانیه منتشرشده را فاقد دسته‌بندی دانست و ادامه داد: در این بیانیه حتی آثار از نظر ژانری دسته‌بندی نشده‌اند و کسوت و سابقه نویسنده دسته بندی نشده است. مشکل اجرایی همین است که یک عدد برای تمام شرایط اعلام می‌شود؛ در صورتی که شرایط فیلمنامه اجتماعی و کمدی زمین تا آسمان فرق می‌کند.
وی افزود: من هم اگر فیلمنامه اجتماعی بنویسم با قیمت کمتری این کار را می‌کنم چراکه سینمای اجتماعی، سینمای حمایتی است. همه می‌دانیم که بودجه تهیه‌کننده برای چنین آثاری، مانند فیلم کمدی نیست، حتی بازیگری که برای فیلم کمدی ۳ میلیارد پیشنهاد می‌دهد برای فیلم اجتماعی با ۶۰۰ یا ۷۰۰ میلیون تومان هم کار می‌کند.
او با اشاره به وضعیت متفاوت در پلتفرم‌ها، دسته‌بندی دستمزدها را مهم دانست و افزود: در پلفترم، ژانر اجتماعی اقبال بیشتری دارد آنجا می‌توان این نسبت را برعکس کرد یا به هم نزدیک کرد اما عددی که برای دستمزد نوشتن هر اپیزود در پلتفرم‌ها هم اعلام شده احتمال خیلی ضعیفی دارد که محقق شود مگر برای پروژه‌های خاص و تاریخی.
فیلمنامه اجتماعی با ۵۰ تا ۷۰ میلیون خرید و فروش می‌شود
نویسنده تگزاس۲ با بیان اینکه ارقام اعلام شده حتی به فیلم‌های کمدی هم تعلق نمی‌گیرد، گفت: در ژانر کمدی شاید من جزو کسانی باشم که دستمزد مناسب‌تری دریافت می‌کنم اما این قیمتی که اعلام شده حتی به من هم تعلق نمی‌گیرد. دستمزد نوشتن فیلمنامه اجتماعی خیلی از این کمتر است و در جریانم که با ۵۰ یا ۷۰ میلیون فیلمنامه اجتماعی خرید و فروش می‌شود.
صالحی در نهایت با اشاره به پرفروش‌ترین فیلم سینمای ایران پس از انقلاب یعنی فسیل که نوشتن فیلمنامه آن برعهده خودش بوده، گفت: در پروژه فیلم فسیل با فروش میلیاردی که داشت هم قیمت نگارش سال گذشته، به من تعلق نگرفت. من خیلی وقت است با آقای عامریان کار می‌کنم و رویه ایشان به این ترتیب است که وقتی فیلمی می‌فروشد، خودشان یک هدیه در نظر می‌گیرند.
منبع: خبرگزاری ایرنا
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟